غرفه های نمایشگاهی
اصول طراحی غرفه های نمایشگاهی
– طراحی غرفه نمایشگاهی، نیاز به تخصص دارد. نجارها، آهنگرها، نقشه کش ها، معماران، طراحان داخلی، طراحان صنعتی، طراحان صحنه و لباس، طراحان گرافیک و گاه حتی مهندسان عمران و کامپیوتر، همه خود را در زمینه طراحی غرفه جامع و مانع می دانند. در حالی که طراحی غرفه خود می تواند یک رشته مستقل باشد برخی هنرمندان تصور می کنند طراحی غرفه عملی تفننی است و در کنار کارهایشان به آن می پردازند. این طور هم می توان نگاه کرد، اما حاصل این رویکرد به هیچ رو غرفه حرفه ای نیست.
– ایده خلاقانه، محور طراحی غرفه نمایشگاهی است. ایده خلاقانه، فرآیند پیچیده ای دارد و ایده یابی دارای روش هایی است که به مطالعه نیاز دارد. طرح باید مخاطب را در غرفه نگه دارد و پاسخگوی افکار و احساساتش باشد. باید دانست کارفرما چه هدفی دارد و روی آن تمرکز کرد که به طور حتم به یافتن ایده های ناب می انجامد. البته باید با حساسیت و دقتی بیش از کارفرما این کار را انجام داد و خواسته هایش را به سوی اهداف جدید هدایت کرد. یکی از هنرهای طراح غرفه نمایشگاهی باید همین باشد که با حساسیتی که دارد به سرعت درک کند چه خواسته هایی درست و چه چیزهایی نادرستند. برای درک این نکات باید مدت زیادی تحقیق کرد و با خدمات و محصولات به نمایش درآمده، فرآیند کار، یا هر چیز مشابه دیگر در مجموعه کارفرما سر و کار یافت.
– جزئیات در غرفه نمایشگاهی به خوبی دیده می شوند. نمی توان غرفه را ناآگاهانه طراحی کرد، مخاطب آنقدر به اشیا نزدیک می ش–غرفه نمایشگاهی، اثر هنری با تفکر بازاریابی است. غرفه نمایشگاهی نشان دهنده سطح دانش و بینش اقتصادی، فرهنگی، هنری و سلیقه طراح غرفه است. غرفه نمایشگاهی، لباس کارفرماست و طراح موظف است بهترین طرح دوخت را برای آن ارائه دهد.
– باید توجه داشت که: غرفه نمایشگاهی انبار نیست. طراحی غرفه چیزی بسیار فراتر از پر کردن فضا با اشیای موجود در انبار سازمان است. بسیاری از شرکت ها در آخرین لحظات قبل از شروع نمایشگاه وسایلی را برای بردن به نمایشگاه آماده می کنند. در نتیجه بسیاری از غرفه های نمایشگاه ها بیشتر به انبار شرکت ها و سازمان ها شباهت دارند تا یک اثر هنری!
ود که تمام سهل انگاری ها را می بیند، بنابراین طرح باید به گونه ای باشد که بیننده نتواند اتصالات را بفهمد، یا اگر فهمید خیال کند یک اتصال حرفه ای دیده است. خلاقیت فقط در فضاسازی مناسب نیست، بلکه در تمام جنبه های غرفه باید احساس شود.
– گاه سکوت و خلوت بهتر است روش های طراحی مینی مال گاه چنان آرامشی در مخاطب ایجاد می کند که چاره ای جز ایستادن در غرفه ندارد. نمایشگاه ها اغلب مکان هایی پرآشوب و هیاهو با رنگ ها و نورهای گوناگون اند که بیننده را عصبی می کنند. طراح بهتر است جهت طراحی غرفه نمایشگاهی خود را جای مخاطب قرار دهد.– دیدن تصویر سودمند است دیدن تصویر به ویژه هنگام خلق ایده بسیار موثر است. در مواقعی که طراح، غرفه ای در دست طراحی ندارد می تواند به بازدید نمایشگاه ها برود، مجله ها را ورق بزند، یادداشت بردارد، فیلم ببیند، استراحت کند و کروکی بزند.
– طراح، مشاور واقعی کارفرماست این نکته بسیار مهمی است باید به شکل صادقانه مشاوره داد و حتی اگر لازم شد کارفرما را از گرفتن غرفه نمایشگاهی منصرف کرد. کارفرما باید هنگام همفکری با شما امنیت روانی نسبت به کار شما داشته باشد.
– بهتر است طراح درگیر مسائل ساخت و نصب غرفه نمایشگاهی شود تا در صورت لزوم تغییرات مفید در نوع سازه ایجاد کند.
– تفکر مهندسی لازم است. طراح غرفه های نمایشگاهی باید تحلیل گر با حوصله باشد، یعنی بتواند با دقت فراوان یک دانشمند چیزها را بشکافد و از این راه به کشف های تازه ای در کار خود دست یابد. دقیق و حساس بودن، نگاه تولید انبوهی داشتن، ظریف فکر کردن، عاشقانه به جزئیات رسیدگی کردن، خسته نشدن و سرسری کارنکردن، از علایم تفکر مهندسی است.
– طراح غرفه نمایشگاهی بهتر است بعد از هر کار اجرا شده در نمایشگاه ها، از افراد داخل غرفه و مخاطبین راجع به نوع طراحی و کاربردی بودن غرفه طراحی شده توسط وی نظرخواهی کند تا بتواند در غرفه های بعدی خلاقیت های بیشتری در طرح اعمال کند.
– بهترین راه فراگیری، آموزش است بهترین راه یاد گرفتن، یاد دادن است. شما هم تجربه کرده اید، تلاشی که می کنید برای اینکه یک بازی را به کسی یاد دهید، شما را مجبور می کند که خود آن را فرا گیرید. هیچ اشکالی ندارد که از این ضعف انسانی در جهت اعتلا استفاده شود. نقد هنری هم در همین نکته ظریف نهفته است.– سیستم های مدولار و پیش ساخته توصیه نمی شوند استفاده از این سیستم ها گاه خوب و گاه بسیار بد است. در حال حاضر این طور شده که طراحان از سرتنبلی یا کم سوادی، از این سیستم ها استفاده می کنند. این یک روش خوب است به شرطی که فکر شده باشد و برای غرفه خودتان بومی سازی شده باشد یا اینکه هدف خاصی را تعقیب کند. سیستم های پیش ساخته تبلیغاتی اغلب برای کسانی است که می خواهند بیش از نظر مخاطب، نظر کارفرما را تأمین کنند. البته بعضی از کارفرماها تصور می کنند اگر یک پرینت طولی روی یکی از این سیستم های پیش ساخته بزنند، دیگر نیازی به طراح ندارند. روابط عمومی خودش این کارها را می کند!
– فرم، نور، رنگ و بافت و صدا و بو عوامل طرح غرفه اند فرم، نور، رنگ، بافت، صدا و بو مصالح کار طراح غرفه نمایشگاهی هستند. برای رسیدن به طرح خوب؛ اگر شکل یک غرفه ارتباطی به کالا نداشته باشند، غرفه ها حالتی بی حال پیدا می کنند و اگر خیلی جیغ باشند، مبتذل می شوند. صدا عامل بسیار مهمی است و به راحتی از غرفه های اطراف به داخل غرفه ما می آید. بو نیز کاربردی مانند صدا دارد که توسط چشم، درک نمی شود اما تأثیرش روی انسان بسیار زیاد است. من اگر غرفه ای شیک (به لحاظ بصری) ببینم و از آن بوی سیرداغ دریافت کنم چه عکس العملی نشان می دهم؟ اگر در یک غرفه فروش لاستیک با ورود شما به قسمت نمایش، بوی سوختن لاستیک و صدای ترمز را بشنوید و همزمان خط ترمز لاستیک روی یک پرده ظاهر شود چه حالی می شوید؟ یا برای مثال در غرفه نمایش روغن نباتی به جای بوی سوختن روغن نباتی، بوی لیمو در فضا عطرآگین باشد؟
– سلسله مراتب دیده شدن اشیا و درک آن ها را در طراحی غرفه نمایشگاهی نباید فراموش کرد. چشم انسان با ورود به هر فضا به سرعت دنبال چیزهای جدید می گردد، به همین دلیل اشیای نمایشی و اشیای تزیینی را باید در جای مناسب گذاشت، بسیار مهم است که اول چه چیزی دیده شود و کجای مخروط دید چه چیزهایی دیده شود، تمرکزهای نوری در کجاست و کجاها و چه چیزهایی در سایه اند، دور و بر چه اشیایی خلوت و چه اشیایی شلوغ است، هر شیء چقدر از زمان خیرگی نگاه را به خود معطوف می کند. اغلب غرفه های به ظاهر زیبا، بدون توجه به این اصول طراحی می شوند و فقط زیبا هستند، اما هدف اصلی غرفه دار را تامین نمی کنند.
